- дүрелегіш
- сын. Дүре соққыш, жазалағыш. Оның кісі д ү р е л е г і ш жендеті хонтайшыдан кейінгі екінші адам Сарманжының қатынының туған інісі екендігін қадап айтыпты (Ж. Ахмади, Айтұмар, 499).
Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі – Алматы: Мемлекеттік тілді дамыту институты. Б.Қалиев.. 2014.
